بوی ماه مهر این بار در آذر پیچید
تاریخ انتشار: ۲ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۷۵۲۶۶۰
بعد از ۲۱ ماه دوری از مدارس روز گذشته دانش آموزان و معلمان سر کلاس‌های درس حاضر شدند و رونق را به مدارس بازگرداندند.
خبرگزاری میزان _ روزنامه ایران نوشت: زنگ آغاز سال تحصیلی که همیشه اول مهر در مدارس نواخته می‌شد، امسال اول آذر با حضور دانش‌آموزان در هوایی بارانی و سرد به صدا درآمد. دیروز خیلی از دانش‌آموزان با رعایت پروتکل‌های بهداشتی سر کلاس‌های درس نشستند، برخی معلمان هم بعد از ۲۱ ماه تعطیلی با شور و شوق بار دیگر آموزش حضوری با دانش‌آموزان را تجربه کردند، البته با توجه به دستورالعمل‌های اعلام شده همچنان بوفه‌های مدارس تعطیل است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در حیاط مدرسه دانش‌آموزان تک‌تک در یک گوشه ایستاده و منتظر نواخته شدن زنگ مدرسه هستند و بندرت دسته‌های دو نفره یا سه نفره در میانشان دیده می‌شود. در مدرسه پسرانه «فرهنگ» بچه‌ها ماسک زده با رعایت فاصله اجتماعی به ترتیب در صف با نشان دادن کارت واکسن وارد کلاس‌ها می‌شوند.
احد آقاخانی مدیر مدرسه «فرهنگ» در مورد فراهم کردن محیط آموزشی سالم و امن برای دانش‌آموزان می‌گوید: ما دانش‌آموزان را به پنج گروه دسته‌بندی کردیم، طوری که در هر کلاس بیش از پنج دانش‌آموز حضور نداشته باشند. همچنین آموزش حضوری و مجازی را تفکیک کرده ایم یعنی صبح‌ها بچه‌هایی که در مدرسه حضور دارند، ظهر هم می‌توانند همراه با بچه‌هایی که امکان حضورشان در مدرسه فراهم نبود مجدد در کلاس‌های آنلاین شرکت کنند. این برنامه‌ریزی کار را برای معلمان سخت کرده، اما اغلب معلمان ما حاضر هستند همکاری کنند چرا که معتقدند آموزش حضوری باید از سر گرفته شود. وی در مورد نگرانی والدین برای حضور دانش‌آموزان در مدرسه می‌افزاید: اولویت ما سلامتی بچه هاست و تلاش می‌کنیم شرایط را برای حضور همه دانش‌آموزان آماده کنیم و این اطمینان خاطر را به والدین می‌دهیم که تمام پروتکل‌های بهداشتی در مدرسه رعایت می‌شوند. ما پیگیر غیبت دانش‌آموزانی که شرایط حضور در مدرسه را داشتند، اما حاضر نشده اند، هستیم و علت عدم حضورشان را بررسی می‌کنیم.
خوشحالی از بازگشایی مدارسدانشآموزان پس از حضور در کلاس، یکی درمیان در صندلی‌ها می‌نشینند. سامان رضایی یکی از دانش‌آموزان در مورد حس بازگشتش به مدرسه می‌گوید: دلم می‌خواست به مدرسه برگردم. شبکه «شاد» قطع و وصل می‌شود. وقتی توضیحات معلم را متوجه نمی‌شدم نمی‌دانستم چه کنم و دائماً باید از دوستانم می‌پرسیدم. دلم برای راه مدرسه و برخی دوستانم که از قبل می‌شناختم تنگ شده بود.
هادی رستمی یکی دیگر از دانش‌آموزان می‌گوید: من واقعاً از مدرسه خوشم نمی‌آمد، اما در این مدت از بس در خانه ماندم و پلی‌استیشن بازی کردم خسته شدم، تمام بازی‌ها را تا انتها رفته‌ام و دلم می‌خواست به مدرسه برگردم حتی اگر مجبور شوم بیشتر درس بخوانم. یکی دیگر از دانش‌آموزان نیز می‌گوید: من رسماً خدمه خانه شدم. مادر و پدرم شاغل هستند. تا می‌خواهم کاری کنم مادرم زنگ می‌زند فلان جا را تمیز کن یا تا پدرت بیاید فلان کار را انجام بده یا برو خرید. دلم برای روز‌هایی که از مدرسه برمی گشتم و لم می‌دادم تنگ شده، البته الان بیشتر مادرم را درک می‌کنم. امیر حسینی که قبل از اینکه زنگ مدرسه بخورد در گوشه‌ای تنها ایستاده بود نیز در مورد بازگشایی مدارس می‌گوید: من خیلی از بچه‌ها را نمی‌شناسم، دو سالی هست که مدرسه‌ها بسته است و من تازه وارد این مدرسه شده‌ام، به نظرم بازگشایی مدارس باعث می‌شود دوستی‌ها بیشتر شود و آدم از تنهایی دربیاید.
نمی‌شود به آموزش مجازی تکیه کردبا نگرانی در هوای سرد شال گردن را به دور گردن پسرش می‌بندد و او را راهی می‌کند. سید مرتضی حسینی یکی از والدین است، برای اینکه خیالش راحت شود و شرایط مدرسه را ببیند در مدرسه حضور پیدا کرده است. او در مورد بازگشایی مدارس می‌گوید: من نگران هستم، اما حس می‌کنم نمی‌شود بیش از این به آموزش مجازی تکیه کرد. باور کنید من چند باری پنهانی از مدیر مدرسه خواسته‌ام حتی شده غیرقانونی مدرسه را باز کند، بچه من منزوی شده است. مشکل مهمتر آنکه سؤالات درسی‌اش را از من می‌پرسد که من از پاسخ دادن به آن عاجز هستم. من دیپلم نظام قدیم هستم، نه رویم می‌شود بگویم بلد نیستم نه آنکه بچه را بی‌پاسخ رها کنم. می‌گویم حتماً در کتابت هست بگرد پیدا می‌کنی، اما اغلب مجبورم در گوگل سرچ کنم فلان چیز چیست یا فلان کتاب از کیست.
آموزش حضوری بهتر از آنلاینناظمی را می‌شناختم که قدش به زور ۱۶۰ می‌شد، او تعریف می‌کرد وقتی بچه‌هایی که دو سر و گردن از او بلند‌تر بودند شیطنت می‌کردند و موقع تنبیه معذرت‌خواهی می‌کردند و می‌گفتند آقا ببخشید دلش می‌لرزید. علی اعتمادی پشتیبان این مدرسه نیز از لحاظ باطنی حس آن ناظم را دارد و در این‌باره می‌گوید: واقعاً دلتنگ بچه‌ها بودم، حتی با تمام اذیت‌ها و شیطنت‌هایشان دوست دارم مدرسه دوباره به حالت قبل بازگردد.
در مورد معایب و مزایای آموزش آنلاین بحث‌های زیادی شده است. علی نایجی معلم عربی با تأکید بر آموزش حضوری برای دروسی مانند عربی یا ریاضی می‌گوید: در آموزش حضوری انتقال مطالب بسیار راحت‌تر است، از آن مهمتر آنکه معلم نظارت بیشتری بر دانش‌آموز دارد. در آموزش مجازی نمی‌توان ارزیابی صحیحی از وضعیت دانش‌آموز داشت، چون نمی‌دانیم بچه‌ها هنگام پاسخگویی به سؤالات از چه منابعی استفاده می‌کنند. مجموع این‌ها باعث افت علمی بچه‌ها می‌شود. او در مورد عشق و علاقه‌اش به تدریس این‌گونه می‌گوید: من برخی روز‌ها آنقدر دلم برای مدرسه تنگ می‌شد که برای آموزش مجازی هم به مدرسه می‌آمدم و با اینکه صندلی‌ها خالی بود با خودم تصور می‌کردم بچه‌هایی که در خانه‌ها پشت مانیتور هستند روی صندلی‌ها نشسته‌اند.
رعایت پروتکل‌ها در کلاسهادر مدرسه دخترانه اختر در روز اول بازگشایی دانش‌آموزان بیشتری در مدرسه حاضر شده بودند. زینب شاکری دانش‌آموز این مدرسه می‌گوید: هر دو مدل آموزش مفید است. البته با اینکه مشکلات اینترنت وجود داشت، اما ما گروه‌هایی تشکیل دادیم و با همکلاسی‌ها تعامل می‌کردیم. ولی من برای حضور در مدرسه لحظه شماری می‌کردم. ما در کلاسمان تمام پروتکل‌ها را رعایت می‌کنیم تا پدر‌ها و مادر‌های بقیه دوستانم هم اجازه دهند آنها به مدرسه بیایند. من تک فرزندم و دلم برای قدم زدن‌های موقع برگشت به خانه با دوستانم تنگ شده است.
محسنی معلم ادبیات این مدرسه معتقد است آموزش مجازی کارآیی آنچنانی ندارد. او ادامه می‌دهد: آموزش حضوری همیشه بوده و خواهد بود، اما شرایطی که در آن هستیم دشوار است. به نظر من آموزش‌ها یا باید کاملاً حضوری شود یا کاملاً مجازی. چرا که زمانی که سر کلاس هستم در یک زمان باید حواسم هم به آن‌هایی باشد که در کلاس هستند هم آن‌هایی که در خانه هستند. وقتی اینترنت قطع می‌شود وقت کلاس حضوری به هدر می‌رود و همچنین بچه‌های در خانه عقب می‌مانند. یا باید رومی روم بود یا زنگی زنگ.
با بازگشایی مدارس می‌توان با دیگر والدین ارتباط گرفتمادر زهره طالبی در اولین روز مدرسه برای آنکه از اوضاع رعایت پروتکل‌ها باخبر شود به همراه دخترش به مدرسه آمده و حتی تا زنگ تفریح در سالن مدرسه منتظر ماند.
او در مورد بازگشایی مدارس می‌گوید: من دو بچه مدرسه‌ای دارم، واقعاً نگران سلامتی بچه هایم هستم. اما حس می‌کنم دو دخترم واقعاً عصبی شده‌اند و بی‌دلیل با هم دعوا می‌کنند. نگرانی اصلی من در مورد دختر دومم است، او تازه وارد کلاس هشتم شده و در پایه جدید وارد گروه‌های دوستی جدید شده. من برای شناخت دوستانش خیلی نگرانی داشتم و خیلی تحقیق کردم چرا که با دیگر مادر‌ها ارتباط نداشتم و نمی‌دانستم چگونه پیدایشان کنم. اما با بازگشایی مدارس راحت‌تر می‌شود دیگر والدین را شناخت و فهمید بچه‌ها چه دوستانی دارند.
برخی والدین اجازه نمی‌دهند فرزندانشان واکسن بزنندمدیر این مدرسه نیز می‌گوید: مدرسه ما ۲۷۸ دانش‌آموز دارد و هر روز باید ۹۰ دانش‌آموز در مدرسه حاضر شوند، اما این محقق نمی‌شود چرا که نگرانی‌ها هنوز ادامه دارد، از هر کلاس ۳۰ نفره باید ۱۲ نفر در کلاس حضور یابند، اما هنوز خیلی والدین اجازه نمی‌دهند. برخی راهشان دور است، باید از سرویس استفاده کنند که این هم باز به نگرانی والدین اضافه می‌کند که در سرویس به کرونا مبتلا شوند. باید پذیرفت خیلی از خانواده‌ها حتی اجازه نداده‌اند فرزندشان واکسن بزند. چه برسد به آنکه اجازه دهند فرزندشان در مدرسه حضور یابد. اما ما در مدرسه تمامی پروتکل‌های بهداشتی را رعایت می‌کنیم و رعایت این پروتکل‌ها را هم به بچه‌ها آموزش می‌دهیم تا مدرسه را برای حضور کامل دانش‌آموزان مهیا کنیم.
بیشتر بخوانید: آموزش و پرورش: کیفیت آموزش در گرو فعالیت حضوری مدارس استانتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: بازگشایی مدارس دانش آموزان بازگشایی مدارس دانش آموزان آموزش حضوری آموزش مجازی بچه هایی برای حضور پروتکل ها کلاس ها بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۵۲۶۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ده نکته کلیدی برای معلمان دینی و استادان معارف در مدارس و دانشگاه‌ها
به گزارش «مبلغ» حجت الاسلام ذوعلم، پیشتر در گفت وگوی مشروحی با خبرگزاری مهر، «چالش‌های آموزش دینی در مدرسه» را تشریح کرده بود. مهمترین پرسش گفت وگو این بود که: « چرا خروجی چندین سال تحصیلی برخی از دانش آموزان، منجر به دیندارتر شدن آنها نمی‌شود.»
سایت «مُبلغ»، گزیده ای از ۱۰ نکته کلیدی مهم از این گفت وگوی مفصل را در متن زیر مرور کرده است:
۱- در حال حاضر یک معلم دینی با یک کتاب دینی در آموزش و پرورش به تنهایی نمی‌تواند موجب دین دار تر شدن دانش آموزان شود.
۲- تربیت دینی فراتر از آموزش دین است و کاملاً با هم متفاوت است اما برای اینکه بتوانیم تربیت دینی به معنای جامع را در نوجوانان و جوانان ایجاد کنیم باید از بسترهای تعاملی استفاده کنیم.
۳- در خارج از کلاس و مشارکت جوانان و نوجوانان را در اندیشه‌های دین را توسعه بدهیم و بتوانیم.
۴- بر اساس نیازها و شبهات، پاسخ‌های فکری محتوا را بازتولید کنیم.
۵- مدیر مدرسه، مدیر آموزش و پرورش، رئیس دانشکده و دانشگاه‌ها خودشان به یک سطح قابل قبولی از تربیت دینی دست پیدا کرده باشند و در فرایند مدیریت خودشان آن را بروز دهند.
۶- مدیران مدارس و رئیس دانشگاه ها، با دانش آموزان و دانشجویان از آغاز باید وارد یک رابطه دوستانه و فکری شده تا بتواند دغدغه‌ها و پیشنهادها و انتقادات و نیازهای دانشجویان را پاسخ بدهد
۷- دانشجویان از هر گروهی و از هر عقیده‌ای احساس کنند که دیده و شنیده می‌شوند. دانش آموز باید احساس کند که مدیر و معلمان تعاملاتشان با دانش‌آموزان، مبتنی بر تکریم است. ما به یک تقویت، تربیت مدیریت و کنش گری در جامعه و مدارس و دانشگاه‌ها نیاز داریم.
۸- باید تأملاتی برانگیخته شود که فطرت این دانش آموز را برانگیزد و موانع را برای او برطرف کند که بتواند به نقطه مطلوب دست پیدا کند. نظام درسی کنونی ما که درس را باید دانش آموز حفظ کند تفاوت‌های زیادی با نیازها و اولویت‌های دانش آموزان دارد و یک احساس اجبار برای دانش آموز القا می‌کنیم پس قطعاً این محتوا را نمی‌توان به دانش آموز رساند.
۹- مردمی کردن امر تربیت بخصوص در آموزش‌های مدرسه‌های دوره ابتدایی لازم است یعنی بتوانیم از توانمندی‌هایی که در جامعه وجود دارد از مساجد، از دارالقرآن ها، از مردم از والدین از این توانمندی‌ها استفاده کنیم و بتوانیم این توانمندی‌ها را به مدارس وصل کنیم. این امر نیاز به اینکه در ساختار اداری ما یک نوع انبساط و تدابیر تحولی اتخاذ شود تا بتوان این کار را انجام داد.
۱۰- بعضی از مدارس غیر دولتی ما حتی تأکیدهای خیلی زیادی برای حجاب برتر و اجباری کردن چادر در مدرسه دارند ولی این یک امر ظاهری و ویترینی است و از آنجایی که کار فکری و درونی برای صورت نگرفته باعث موضع گیری ها و مقاومت منفی هم می‌شود.
باید حجاب کامل اسلامی و پوشش هنجار مند را به عنوان یک مقررات و ضابطه قرار دهیم و نسبت به آن قانون هم باید دانش آموزان و خانواده را توجیه کنیم چرا که محیط‌های بیرونی و خانواده با هم تفاوت دارند.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت